Roy zijn jeugd is niet altijd makkelijk geweest en heeft diverse bijzondere wendingen gekend. Van probleemkind in het internaat naar judoka op topniveau op weg naar Olympisch goud. De Bredase Roy Meyer heeft een lange weg afgelegd naar succes. “Door te vechten en te strijden kun je sterker terugkomen na een tegenslag. Dat wil ik overbrengen op kinderen. Iedereen verdient geluk.”

Breedgeschouderd, altijd een glimlach, een beetje chaotisch en een flinke dosis energie. Dat is Roy. Op jonge leeftijd barstte hij al van de energie. “Ik hield van eten en ik moest gaan sporten”, vertelt Roy. Zoals iedere jongen van die leeftijd ging hij op voetbal, bij de Bredase vereniging WDS. Vanwege zijn brede postuur werd hij al gauw in het doel gezet. Maar dat was niet voor lange duur. “Voetbal was natuurlijk helemaal niks voor mij”, vertelt hij lachend. “Op mijn zevende ging ik op judo. Het werd al heel snel duidelijk dat mijn fysieke kracht daar een voordeel was. Bij toernooien was het zelfs zo dat kinderen niet mee wilden doen als ze wisten dat ik deelnam. Maar het belangrijkste was: ik had er heel veel plezier in. Mijn eerste judoleraar, Willem Cobben, heeft daar een grote bijdrage aan geleverd. Ook op pedagogisch gebied liet hij zien hoe je met mij om kon gaan en het beste in mij naar boven kon halen."

Kracht brengen
Roy heeft geen makkelijke jeugd gehad en komt uit een moeilijk gezin. “Mijn ouders hadden vaak ruzie; er was geen prettige sfeer in huis. In mijn sociale omgeving en op school botste ik met iedereen. Dat escaleerde op mijn tiende, vanaf toen kwam ik in verschillende internaten terecht. Het was pittig, je moest overleven. Omdat er op een gegeven moment geen plek was op het internaat, heb ik ook een paar jaar in de jeugdgevangenis gezeten. Sommige mensen breken in zo’n moeilijke periode en verliezen zicht op de mooie kanten van het leven. Bij mij zorgde het juist voor een bepaalde vechtlust. Het gevecht dat ik op jonge leeftijd heb geleverd, heeft ervoor gezorgd dat ik strijdbaar ben. Ik stelde een doel voor mezelf: over een half jaar ben ik hier weg. Ik wilde meer voldoening in mijn leven. Ik kreeg de kans om weer terug te keren in de maatschappij. Dat is de grootste wedstrijd die ik ooit in mijn leven heb gewonnen.”

Daarna pakte Roy zijn leven weer op. “Ik wilde graag succes ervaren, dus ik begon weer met judoën. Ik had geen diploma’s, maar door mijn tijd in de internaten heb ik veel hulpverleners om me heen gezien. Toen dacht ik: dat werk wil ik ook doen, maar dan beter. Het begin van de opleiding Sociaal Pedagogisch Werk werd gelegd, maar ik werd zo goed in judo, dat ik daar maximaal op heb ingezet en met wat vertaging mijn CIOS diploma heb gehaald.” Het harde werken van Roy resulteert in deelname aan EK’s, WK’s en Olympische Spelen.

Voorbeeldfunctie
De droom om met mensen te werken en kinderen te helpen was echter niet over. Omdat Roy topsporter is, heeft hij een voorbeeldfunctie en een groot platform om zijn boodschap te verspreiden. Om deze reden is hij ambassadeur van project Comeback. Met Project Comeback geven Nederlandse topsporters het welzijn van jongeren een boost. Hij geeft lezingen en clinics op scholen. In Breda, maar ook op andere scholen in Nederland. “Mijn verhaal, mijn leed en lessen wil ik gebruiken om jongeren leren doelen te stellen en bewust te maken van hun eigen processen daarin. En ik neem de kinderen mee de gymzaal in. We beginnen meestal met een wallsit; iedereen met zijn rug tegen de muur en zijn benen in een hoek van 90 graden. Ik vraag de kinderen dan heel bewust te zijn van alle gedachten en gevoelens in hun lichaam. Wie geeft er op? En waarom? Zo start ik het gesprek. En dan ontstaat er pure magie.” Roy glimlacht en gaat weer verder: “Geen ego’s, iedereen is gelijk. Dat gevoel geeft mij iedere keer weer de bevestiging dat ik anderen kan helpen.”

“Ik zat zelf in een onmachtige positie en door te vechten en te strijden kun je aan de andere kant komen. Ik wil laten zien dat je met een stukje zelfkennis de regie van je leven weer in eigen handen kunt nemen. Iedereen verdient geluk namelijk.” Ook wil Roy plezier in de sport overbrengen op de jeugd. “Naast dat je met sport kun leren hoe je doelen kunt stellen en deze kunt behalen, moet je ook plezier hebben in sport. Dat is het allerbelangrijkst.”

Ander soort geluk
Tijdens de Olympische Spelen in 2021 was Roy burgemeester van het Olympic Festival in Den Haag. “We gingen de Schilderswijk in om daar meer jongeren aan het sporten te krijgen. Daar sprak ik met een jongen van een jaar of 11, die in een moeilijke situatie thuis zat. Hij was vroeg wijs, dat merkte je aan alles. Hij vertelde dat hij het belangrijk vond dat hij met zijn vrienden ging sporten, om hen uit de problemen te houden. Hij had zo’n verantwoordelijkheidsgevoel, dat raakte me echt. Elke keer als ik met kinderen in gesprek raak over hun leven, denk ik: hiervoor ben ik geboren. Het is zo waardevol om iemand te kunnen helpen. Al is het maar een klein beetje. Wat is een sportieve prestatie waard in vergelijking tot deze ervaringen? Dat is een ander soort geluk.”

Roy is Smaakmaker van Breda. Smaakmakers geven kleur en smaak aan de stad en dragen ieder op hun eigen manier bij aan het unieke karakter van Breda.

Roy is niet gek te krijgen. Hij pakt alles headfirst aan, kalm en rustig maar wel altijd met een missie. Als bosui weet Roy wat zijn doel is en gaat erop af. Geen gezeur, geen gemekker. Een echte hup-vort-mentaliteit noemen we dat.