Laten we samen de wereld een stukje mooier maken. Dat is de filosofie van Nora Kasrioui, oprichter van Brood en Rozen. Het sociale initiatief zet zich al 14 jaar in voor sociale gelijkheid. Hoe doen ze dat? Door vrouwen uit een sociaal economische achterstandssituatie te koppelen aan CEO’s uit Breda en de regio. Dat kunnen ze alleen doen door samen te werken, vanuit één collectief hart. Samen zorgen ze ervoor dat deze vrouwen en hun gezinnen weer een plekje krijgen in de maatschappij. Dat komt niet alleen ten goede aan de desbetreffende vrouwen, maar het is ook goed voor de bredere welvaart: voor het gezin en voor de gehele maatschappij! “Ik voel me een rijk mens omdat we de beweging maken naar het collectieve hart.”

Er moest iets gebeuren
Het ontstaan van Brood en Rozen kwam voort uit noodzaak. Noodzaak van het omkijken naar je medemens. De noodzaak van sociale vooruitgang en gelijkheid. Het is iets dat Nora met de paplepel van huis uit heeft meegekregen. Ze vertelt: “De benaming 'Brood en Rozen' komt voort uit de vrouwenbeweging die op 8 maart 1908 in New York startte nadat vrouwelijke textielarbeiders de straat op gingen voor sociale en economische gelijkheid. Brood staat voor economische zelfstandigheid en rozen staan voor liefde en aandacht voor ontwikkeling. Ik zag dat er in Breda een bepaalde groep vrouwen nog steeds op zoek is naar 'Brood en Rozen'. Dat wilde ik bespreekbaar maken. We benaderden de gemeente Breda, onthulden de blinde vlekken van beleidsmakers en zochten samen naar oplossingen voor deze groep ongeziene vrouwen. Linksom of rechtsom, er moest iets gebeuren! Met of zonder financiering. We wisten voor wie we het deden en dat gaf ons energie."

8 maart staat nu wereldwijd bekend als internationale vrouwendag en is ook de dag dat de vrouwen die meedoen aan het programma van Brood en Rozen gekoppeld worden aan CEO’s uit de regio.

Blinddaten met CEO’s
Ieder jaar maakt Brood en Rozen groepen vrouwen weer gelukkig. Iedereen die wil, kan een acht weken durend leiderschapsprogramma volgen, verzorgd door topvrouwen en topmannen uit verschillende sectoren. De opleiding focust zich op persoonlijk leiderschap en is bedoeld om vrouwen weer hun eigenwaarde te laten beseffen. Een soort positieve douche. “Wie wil en geen noot op de zang heeft, gaat het maken,” vertelt Nora. “Na het afronden van het leiderschapsprogramma ontmoeten de deelnemende vrouwen CEO’s uit verschillende hoeken. Wat ik mooi vind aan dit programma, is dat de CEO’s waardigheid centraal stellen. Ze vragen niet naar een cv, maar ze kijken naar ambitie en vastberadenheid. Waar komt iemand vandaan en waar wil iemand naartoe? Op die manier zorgen topmannen én topvrouwen ervoor dat deze groep vrouwen die het echt wil, komt waar ze wil komen. Zij regelen het,” vertelt Nora.

Het collectieve hart
Verandering en het overbruggen van sociaal maatschappelijke verschillen kan alleen in gang gezet worden wanneer er wordt samengewerkt. Volgens Nora is dat een tijdloze opdracht, een uitdaging van alle tijden, om samen te werken aan het ‘collectieve hart’, zoals ze dat noemt. Ze legt uit: “We zetten ons in voor sociale gelijkheid en vrouwenemancipatie. Als je kijkt naar vrouwenemancipatie van de jaren ’60 en ’70, dan zetten vrouwen zich vaak af tegen mannen. Toen we in 2016 begonnen met dit concept, stelden we mannen juist medeverantwoordelijk voor de emancipatie van vrouwen. Alleen door samen te werken, dus ook mannen te betrekken, bereik je het grotere doel. Onze liefde voor kansengelijkheid en vooruitgang gaat gepaard met je medemens helpen en vanuit het collectieve plaatje te werken. Dat wil ik graag meegeven. Ook als nu blijkt dat de nieuwe regering een conservatievere weg inslaat, betekent het niet dat je als samenleving niets kunt doen, integendeel. Juist als de huidige regering op onderwerpen als vrouwenemancipatie conservatief lijkt te zijn, ligt er voor het maatschappelijke middenveld een taak – de gezonde tegenbeweging.”

Effect van samenwerken
Wanneer er vanuit een collectief hart wordt gewerkt, is de waarde van de samenleving onschatbaar. De beschaving van de samenleving kan gemeten worden aan de mate waarin er voor kwetsbaren gezorgd wordt, weet Nora. Ze vertelt: “Als je iemand uit de bijstand weet te halen die er 21 jaar in heeft gezeten, dan levert dat ontzettend veel op. Ja, het levert geld op. Maar denk ook aan de echte waarde. De sociale waarde. Ik voel me een rijk mens. Met Brood en Rozen hebben we werkelijk bijgedragen aan wat ertoe doet. Dat is vrouwen hun eigenwaarde laten beseffen. Gezinnen en kinderen raken daardoor geïnspireerd en CEO’s ontwikkelen hun bedrijven zodanig dat verschillende generaties met elkaar op de werkvloer verbonden staan. Dat levert mooie leermomenten op. Ik ben dankbaar, omdat we de beweging maken naar het collectieve hart. We zitten niet meer zozeer op onze postzegel, maar kijken verder dan dat. Dán bereik je iets.”

Tekst gaat verder onder de afbeelding

Er valt nog een wereld te winnen
Vergeleken met 2010, het begin van Brood en Rozen zijn er grote stappen gezet richting sociale gelijkheid en vrouwenemancipatie. Maar er is nog altijd werk aan de winkel, want het samenwerken vanuit een collectief hart is een uitdaging van alle tijden. “Er zijn nu veel meer maatschappelijke organisaties die zich inzetten voor de medemens. Dat is mooi om te zien. Maar we kunnen nog zoveel meer bereiken als iedereen zich hard maakt voor het collectieve plaatje. Er is een groep wiens inzet ik nog mis, die zeer van waarde is. Denk bijvoorbeeld aan de vermogenselite, ook zij mogen hun maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen. De praktijk laat zien wat voor moois daaruit kan ontstaan.”

Nora is Smaakmaker van Breda. Smaakmakers geven kleur en smaak aan de stad en dragen ieder op hun eigen manier bij aan het unieke karakter van Breda.