“Ik heb 44 jaar in de financiële dienstverlening gezeten. Naast mijn werk deed ik vrijwilligerswerk bij Atletiekvereniging (AV) Sprint. Ik heb het altijd redelijk goed kunnen combineren en met plezier en genoegen gedaan. Dit jaar word ik 73 jaar. Ik ervaar nog geen problemen maar het is, om in atletiektermen te spreken, verstandig om binnenkort het stokje over te dragen. We merken als vereniging wel dat het moeilijker is om vrijwilligers te vinden, maar het lukt het nog best goed. Mijn opvolgers staan al klaar.”

“Toen onze kinderen nog klein waren, zeiden we altijd: je mag doen wat je wilt, maar doe in ieder geval iets met sport of muziek. Uiteindelijk werden ze op hun zevende lid van AV Sprint en ging ik daar vrijwilligerswerk doen. En dat ben ik tot op de dag van vandaag blijven doen. Mijn vrouw en ik gingen regelmatig kijken bij de trainingen en wedstrijden van onze kinderen. En ja, dan komt er natuurlijk een moment dat je wordt gevraagd om iets voor de vereniging te doen. Ik werd toen gekwalificeerd jurylid en coördinator van de jurycommissie. Ik ben ook jaren penningmeester geweest. Inmiddels ben ik verantwoordelijk voor de accommodatie, de materialen en de kantine. Een flinke verantwoordelijkheid.”

“Ik zorg dat onze atletiekbaan er altijd picobello bij ligt. Waar nodig overleg ik met de gemeente Breda, die eigenaar is van het terrein. Verder beheer ik de materialen voor trainingen en wedstrijden. Als iemand een nieuwe speer, discus of kogel nodig heeft, zorg ik ervoor dat die op tijd en binnen budget wordt besteld. Ook ben ik verantwoordelijk voor de kantine. Ik kom net terug van de groothandel om inkopen te doen. Dat hoort ook bij mijn functie. Ik werk met een vast team van vrijwilligers. Je kunt immers niet zomaar iemand achter een bar zetten, je hebt te maken met verschillende aspecten van sociale hygiëne.”

Bijna het hele gezin is lid van AV Sprint. De vrouw van Johan is recreatief lid en zijn oudste zoon heeft met atletiek de Nederlandse subtop gehaald. Ook hij is nog steeds betrokken bij de club en zit in het bestuur. “Ja, we zijn altijd erg in de weer geweest met sport. Mijn jongste zoon koos een ander pad. Hij ging voor de muziek. Inmiddels heeft hij drie kinderen. En zij kiezen weer voor sport. De oudste voor volleybal, de middelste voor basketbal en de jongste,  voor… je hoort ‘m al aankomen: atletiek. Ik geef het je te doen wanneer je kinderen op verschillende verenigingen zitten. De een moet op zaterdagmorgen voor een wedstrijd naar de andere kant van de stad, de ander heeft een thuiswedstrijd. Ik zei tegen de vrouw van mijn jongste zoon, laat mij Stijn maar ophalen en brengen. Nu pik ik hem elke zaterdagmorgen om kwart voor negen thuis op en gaan we samen naar AV Sprint. Het is leuk dat de volgende generatie zich aandient en zo hoort het ook.”